विश्वका सबैभन्दा महँगो शहरको सूची सार्वजनिक हुँदा न्यूयोर्कदेखि कोपनहेगनसम्मका सहर पुनः शीर्षस्थानमा परेका छन्। ती शहरहरूमा आवास, यातायात, भोजन र सेवाहरूको मूल्य अत्यधिक छ, जसले दैनिक जीवन धान्नै चुनौतीपूर्ण बनाएको छ।
न्यूयोर्कमा आवासको अत्यधिक माग, सीमित आपूर्ति र २४ घण्टा चल्ने महँगा सिटी–सुविधाले खर्च बढाउँछ। तलब उच्च भए पनि खर्चले त्यसलाई ढाक्न गाह्रो पर्छ।
सिङ्गापुरमा जनघनत्व धेरै, आयातमा निर्भरता र उच्च–स्तरीय पूर्वाधारका कारण जीवनस्तर महँगो छ।
जिनेभामा स्थिर मुद्रा, कम मुद्रास्फीति र अन्तर्राष्ट्रिय संस्थाहरूको चापले आवासदेखि स्वास्थ्य–शिक्षासम्म सबै महँगो बनाउँछ।
पेरिसमा पर्यटन, कला–संस्कृतिक गतिविधि र सीमित घर–जग्गाका कारण खर्च उक्लिएको छ।
लन्डनमा वित्तीय गतिविधि, विदेशी लगानी र यातायात–आवास खर्चले जीवनयापन कठोर बनाउँछ।
टोकियो (जोनिको) मा टेक–इन्डस्ट्री, जनघनत्व, भूकम्पीय जोखिम र आयातित सामानहरूले सबै वस्तु महँगो पार्छन्।
सान फ्रान्सिस्कोमा सिलिकन भ्यालीको प्रभाव, आवासको तीव्र अभाव र उच्च सेवा–स्तरले खर्च बढाउँछ।
बोस्टनमा विश्वविद्यालयहरूको चाप, स्वास्थ्य सेवाको गुणस्तर र मौसमले अतिरिक्त खर्च थप्छ।
लस एन्जलसमा हलिउड, मनोरञ्जन उद्योग, कार–निर्भरता र प्राकृतिक जोखिमका कारण जीवनस्तर महँगो छ।
कोपनहेगनमा उच्च कर प्रणाली, हरित ऊर्जा, शिक्षा–स्वास्थ्यको उन्नत स्तर र मौसम–संवेदनशील पूर्वाधारले दैनिकी खर्च बढाउँछ।

